ریشه و اصل پیدایش گریم را در دوران ایتدایی، در مراسم آئینی می توان جست ، در این مراسم ، از گریم به شکل ابتدایی استفاده شده است. چهره ها را با رسوب مختلف ، رنگهای معدنی و یا عصاره گیاهان رنگ آمیزی می کردند و گاه صورتک هایی که از پوست درختان تراشیده شده بود ، بر چهره می نهادند.
در طول زمان همچنان گریم را نزد مصریان باستان می توان مشاهده کرد که عمدتاً اطراف چشمان را با رنگ سبز و خطوط سیاه رنگ آمیزی می نمودند ، آفریقاییان نیز علاوه بر بکار بردن رنگهای شاد و زنده برای چهره ، سر را با پرهای رنگی تزئین می کردند و در آئین های خود ، صورتک های بزرگ و کوچک و الوان بر چهره می نهادند ، همچنین سرخ پوستان با بکار بردن رنگهای مختلف بر چهره و تزئین سر با پرهای رنگی و صورتک هایی با رنگ های بسیار شاد ، گریم را در زندگی و آئین های خود به کار می بستند.
بشر از بدو خلقت در پی فراهم آوردن موجبات سرگرمی خویش به اشکال گوناگون بوده است، مانند : بازی با سایه ، اجرای رقص ، موسیقی و نمایش. در نمایش ، بازیگر (مجری اصلی) سعی کرده است، برای داشتن چهره ای متفاوت از دیگران و نیز به منظور تاثیر گذاردن نقش بر تماشاگر با تغییر شکل دادن خود به کمک رنگ آمیزی چهره ، مو و به کار بردن صورتک ، توسل جوید.
امروزه واژه گریم در زبان فرانسه از سال ۱۷۷۸ میلادی مفهوم آنچه در نمایش مورد نظر است بکار گرفته شده ، به معنای اداء شکلک، صورتک و یا نقش یک پیر مسخره.
مصدر این کلمه گریمه به معنای خطوط پیری بر چهره انداختن ، آراستن چهره برای تئاتر و سینما است، صفت فاعلی آنرا گریمور می نامند.
تذکرات مهم: