آموزش رایگان مجازی
خداوند در قرآن می فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا* وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا: که هر کس آن را پاک گردانید قطعا رستگار شد* و هر که آلودهاش ساخت قطعا درباخت»(شمس،۹-۱۰). فرد باید خود را پاک کند و همین فرد موضوع مهمی در اخلاق بوده و یکی از بخشهای مباحث اخلاقی را تشکیل میدهد. از این رو اخلاق فردی نقش مهمی در سعادت و رستگاری دارد.
فرد البته رفتاری اجتماعی نیز دارد و نفس هر کسی میتواند به واسطه رفتار فردیاش تزکیه و یا آلوده شود اما آنچه مهم است این است که مخاطب انسان با وجدانهای انسانی است آنجا که انسان معترف میشود که ندای حق را شنیده و ایمان آورده است. «رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ: پروردگارا ما شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرا مىخواند که به پروردگار خود ایمان آورید پس ایمان آوردیم پروردگارا گناهان ما را بیامرز و بدیهاى ما را بزداى و ما را در زمره نیکان بمیران» (آلعمران، ۱۹۳).
اخلاق با حوزه درون نفس انسان ارتباط مییابد. انسان اخلاقی انسانی است که به قواعد اخلاقی (اعم از فردی و اجتماعی) عمل میکند و اینجا اراده فرد قواعد اخلاقی را گردن مینهد. هیچ اجباری برای پیروی از اخلاق نیست مگر ارادهای که تابع این اخلاق شود. اخلاق عامتر از این فردیت فلسفی به اخلاق فردی و اجتماعی میتواند تقسیم شود، اما اخلاق فردی چیست و اصلترین عنصر آن چه میتواند باشد؟
تذکرات مهم: